Wprowadzając elementy matematyki do codziennych zabaw i rutynowych czynności, pomagamy dzieciom łatwiej ją zrozumieć i polubić. Dzieci w wieku 5-9 lat są naturalnie ciekawe i chętne do nauki, dlatego warto wprowadzać podstawy matematyki w formie zabawy przy codziennych czynnościach.

Proste zadania, takie jak “Ile mamy klocków? Policzmy razem!” pomogą w rozwijaniu umiejętności liczenia. Zabawę w zliczanie można wykorzystać również podczas długich monotonnych czynności jak np. jazda samochodem ( liczenie znaków, wysokich drzew, lub samochodów z przeciwka o określonym kolorze), lub np. podczas wchodzenia po schodach. Inna ciekawa gra to „Zgadywanka z liczbami”. Możemy zadać dziecku pytanie: “Ile jabłek zostanie, gdy weźmiesz dwa z pięciu?” Tego typu pytania wprowadzają dodawanie i odejmowanie w kontekście rzeczywistym, co sprawia, że dziecko chętniej uczy się matematyki. Warto również zorganizować w domu „sklepik”. Dziecko może sprzedawać zabawki lub przekąski, a rodzice będą jego klientami. Ustalmy ceny, a podczas transakcji pomagajmy dziecku dodawać i odejmować.

Zabawa w „matematycznego detektywa” to kolejny sposób na wprowadzenie nauki. Możemy ukryć kilka przedmiotów w różnych miejscach w domu i dać dziecku wskazówki, ile ich jest oraz gdzie mogą się znajdować. Dzieci kochają ruch, dlatego w domu można zorganizować „tor przeszkód” z poduszek, koców i krzeseł. Przy każdej przeszkodzie warto zaproponować dziecku matematyczne lub ruchowe zadanie, na przykład: „Zrób 5 podskoków” albo „Skocz na liczbę większą niż 3”. Łączenie ruchu z nauką matematyki, można również wykorzystać u dzieci w nauczaniu wczesnoszkolnym. Takie zabawy świetnie sprawdzają się nie tylko u młodszych dzieci, ale również u uczniów z 1- 3 klasy szkoły podstawowej. W tym wieku dzieci zaczynają rozumieć podstawowe działania matematyczne i chętnie uczą się poprzez praktykę i zabawę. To doskonały moment, by wprowadzać matematykę do codziennego życia w ciekawy i angażujący sposób. Dobrym sposobem na rozwój umiejętności matematycznych jest granie z dziećmi w gry planszowe czy też wspólne gotowanie. Dzieci mogą mierzyć składniki, przeliczać ilości czy dzielić potrawy na porcje. Można zadać pytania typu: „Jeśli przepis wymaga 3 jajek, a chcemy podwoić te ilości, ile potrzebujemy ich teraz? Innym wspólne zakupy, gdzie dzieci mogą być „kierownikami” wydającymi budżet na zakupy. Ustalcie, ile pieniędzy macie na zakupy, a następnie niech dzieci podejmują decyzje, co kupić, i obliczają wydatki. Można też dać dziecku niewielką kwotę, którą może sam rozplanować na co ją wyda. Bawienie się klockami możemy być doskonałym sposobem do tworzenia konstrukcji a także wstępem do nauki wymiarów i objętości. Zachęć dzieci do liczenia, jak wiele klocków jest potrzebnych do zbudowania konkretnego projektu, lub do tworzenia różnych kształtów i układów. Naturalną potrzebę ruchu u dzieci w wieku wczesnoszkolnym można doskonale wykorzystać do nauki matematyki w formie zabawy. Jedną z takich aktywności jest gra „Celuj w wynik”. Do jej przeprowadzenia potrzebujemy kilku pojemników (np. pudełek) oznaczonych różnymi liczbami oraz miękkich piłeczek lub woreczków. Pojemniki ustawiamy w rzędzie, a dziecko losuje działanie matematyczne, np. 3 × 5. Po obliczeniu wyniku stara się trafić piłeczką do pojemnika z odpowiednią liczbą. Inną ciekawą zabawą jest „Zgadnij wynik i wykonaj zadanie”. Rodzic podaje działanie, np. 6 + 7, a dziecko próbuje podać prawidłowy wynik. Jeśli odpowiedź jest poprawna – ćwiczenie wykonuje rodzic (np. 13 pajacyków), jeśli nie – zadanie ruchowe wykonuje dziecko. Taka forma zabawy nie tylko wspiera naukę matematyki, ale też wzmacnia relację i sprawia wszystkim dużo radości. Właśnie w takich prostych, codziennych aktywnościach kryje się ogromny potencjał edukacyjny.

Matematyka towarzyszy nam na każdym kroku – dlatego warto wprowadzać ją naturalnie, przez zabawę i działanie. Dzięki temu dzieci nie tylko uczą się liczyć, ale też zaczynają dostrzegać, że matematyka jest obecna w ich świecie i może być naprawdę ciekawa.